Verwend als we thuis zijn met rolluiken, worden we voor ons doen vroeg wakker door het licht in de kamer. Puur op karakter trekken we er nog 2 uurtjes bij.
Terwijl we rustig wakker worden kijken we vanuit bed een stukje van de uitvaart van de paus.
Als we hebben ontbeten wordt het tijd ons in het lokale feestgedruis te storten. Magda vindt dat ik iets oranjes aanmoet. Zucht, daar ga ik dan met m'n ik vind alles leuk. Maar goed; happy wife, happy life...
Hier in Katwijk hebben ze blijkbaar een actief Oranje comité. Er is echt veel te doen in het stadje. Een kindermarkt, gewone markt, kunstmarkt, bandjes, teveel om op te noemen. We dompelen ons onder in de oranje massa.
Wat mij dan altijd weer opvalt is het eeuwige gepraat van vrouwen, het mag blijkbaar geen 30 seconden stil zijn. In elk van hen lijkt wel een kapster te schuilen.
Zo meelopend in de meute langs de kraampjes heb ik denk ik een minuut of 10 dezelfde twee dames achter me lopen. 10 minuten lang levensellende om afsluitend te concluderen dat ze toch echt meer op zoek moet naar haar innerlijke zelf.
WHY? Op een Koningsmarkt... Die hebben geen kraampje gezien!
Net als ze over de struggles van haar puberdochter begint maken wij ons, aangekomen bij een kunstmarktje, los uit deze verplichte polonaise.
Maar ook daar klagende vrouwen.
De vrouw die schelpjes op wenskaarten knutselt heeft 'kwetsbare knieën' en de organisatie had daar best rekening mee kunnen houden!
De vrouw met hangertjes en steentjes antwoordt een beetje bleu meisje van een jaar of 16, die vraagt of ze ook iets in goud heeft met dan moet je je ogen maar eens goed laten werken! Doe eens lief joh!!
Magda heeft haar oranje steentje, voor een hele euro, dan al in de pocket. Gekocht om het kleurtje maar Google leert ons dat het Seleniet is. Seleniet bevordert rust, balans en vrede in jezelf en je omgeving. Als dat geen toevalstreffer voor Magda is!
Op de terugweg mag ze 'm de hele weg vasthouden. Kijken of de 'ik ben d'r zat van' dan pas na Utrecht komt.
We passeren nog de jeugd-dansgroepjes waarbij 1 stoere jongen super hard zijn best doet zich staande te houden tussen al die meiden. Goed bezig die knul. De coördinatie komt vast ook wel een keer, en anders word je gewoon verkeersregelaar.
Terug bij onze studio speelt daar inmiddels een harmonie orkest. De Christelijke Muziekvereniging Door Vriendschap Sterk, kortweg DVS Katwijk. Een stuk meer leden dan ons harmonieorkest in Deurningen, maar wel met maar 1 eenzame klarinet!
Toch leuk om je 'collega's' te zien spelen en we blijven een aantal nummers kijken. Een spastische jongeman dirigeert vanuit zijn rolstoel naar hartenlust mee. Een van de voordelen bij spasticiteit, je hebt het het zwaaien eigenlijk van nature al een beetje in je systeem. Hij heeft in ieder geval enorm veel plezier en dat is fijn om te zien.
Wij nemen plaats op het terras ernaast zodat we het nog wel kunnen volgen, maar dan met een drankje erbij.
Daarna pauzeren we even op ons balkonnetje met een oranje moorkop. Staan er ook nog oranje viooltjes op het balkon!
We houden de drukte voor gezien en gaan richting zee. Daar passeren we nog wel een zeemanskoor dat gepassioneerd zingt. Niet erg zuiver, maar wel aanstekelijk.
Verderop op de boulevard zien we het beeld Pootjebaden. Er staan hier een aantal van dit soort kunstwerken in Katwijk aan Zee, daar besteden we later nog wel een keer aandacht aan.
Voor nu even lekker aan het water!
Bij Paal 14 vinden we nog een plekje aan de buitenkant van het terras met een geweldig uitzicht op zee. Hier blijven we de rest van de middag hangen! Biertje erbij, portie Loaded Nacho's en nog een paar biertjes.
Ondertussen zijn we getuige van de oplopende spanningen rondom het klimtoestel. De peutertjes zijn oververmoeid en hongerig wat het ergste in hen naar boven haalt.
Kleine Huub van een jaar of twee had al snel ons hart gestolen, maar trok het op het laatst echt niet meer. Gaat zijn grote zus ook nog met zijn kipnugget aan de haal. Wat een ellende allemaal, wat een verdriet!
Later op de avond lopen we nog even het centrum in met de bedoeling nog een laatste drankje te doen. Al snel besluiten we dat we lekker thuis een blikje opentrekken.
Wat een drukte en wat een herrie!! We're getting too old for this sh*t!
Rechtsomkeert dus naar de huisapotheek om nog wat afleveringen te gaan kijken van onze momenteel favoriete serie uit de oude doos: Cracker.
