The day after... Ik mag mijn eigen kleren weer uitzoeken, jottum!!
Het is wederom heerlijk weer en we ontbijten op ons bescheiden balkonnetje.
Het is ook een bescheiden ontbijtje, want ja... vakantie in eigen land betekent een Nederlands ontbijtje.
Een paar nieuwsgierige musjes komen ons heel lief bekijken en Magda, vertederd als ze is, geeft ze wat kruimeltjes brood.
Ze komen gewoon hosselen en Magda laat zich daarvoor lenen, maar dat klinkt natuurlijk een stuk minder idyllisch.
Als toerist in eigen land hebben we vandaag de Bollenstreekroute van de ANWB op het programma. Met het .gpx bestandje gedownload op de iPhone laten we ons verrassen.
Vanuit Katwijk zijn we al snel in Noordwijk waarbij we toch wel aangenaam verrast zijn door het stadje. We kenden het eerlijk gezegd niet anders dan van het strand en de schreeuwerige boulevard.
We zetten de auto even aan de kant en lopen een rondje.
Al vrij snel valt onze blik op het beeld van Henriette Roland Holst, bij ons eigenlijk vooral bekend om de gelijknamige laan, de grote toegangsweg van Almelo. Maar hier is ze dus geboren, in Noordwijk-Binnen. Niet echt een starterswoninkje.
iets met innerlijke zelf en zo
Van Noordwijk-Binnen leidt de route naar Noordwijk aan Zee. Kneiterdruk daar natuurlijk. Ik zet onze beeldredacteur even af en blijf in de auto terwijl zij de nodige plaatjes schiet.
Hierna gaan we de schitterend gekleurde bollenvelden bekijken! Vol verwachting vervolgen we de route.
Erg motiverend is het niet als we de eerste paar velden zien. Hartstikke kaal, we zijn overduidelijk te laat in het seizoen hiervoor.
Maar gaandeweg vinden we toch nog genoeg moois om vast te leggen.
The making of
The Tulip Barn lijkt ons ook leuk om even te gaan kijken, totdat we daar in de file moeten aansluiten.
Daar aangekomen is de chaos mogelijk nog groter en rijden we het parkeerterrein niet eens op. Verkeersregelaars en de hele santenkraam. Gauw weg hier.
Het ziet hier geel van de Aziaten en ook de Microsoft helpdesk fraudeurs lijken een personeelsuitje te hebben.
En dan moet de Keukenhof nog komen! Wat een gekkenhuis daar. Ook heel snel voorbij!
Direct na de uitgang is er ook nog een hele straat met stalletjes waar de bussen hun passagiers kunnen dumpen voor wat laatste inkopen.
Als alternatief gaan we naar de Tulperij in Voorhout. Een stuk kleinschaliger en leuk opgezet.
Voor de gasten uit India is er een heuse toiletinstructie neergezet. Het gevolg is wel dat ik me nu al de hele dag afvraag of een deel van die verboden als grap verzonnen zijn. Ik hoop het echt, maar helemaal zeker ben ik er niet van.
Buiten in de showtuin vinden we een mooi plekje voor onze theepauze.
Weet je wat, we hebben de tripod in de tas, laten we eens een selfie maken.
De foto is mwah, ik sta er niet helemaal op, er staat nog een stuk van het gebouw op... Dat kan beter.
Laat mij het maar eens proberen; hold my beer tea!
Nou ja, ík sta er nu wél helemaal op.
Als we door Lisse rijden valt ons oog op een gebouw waarvan we in eerste instantie denken dat het een synagoge is.
Het blijkt de katholieke H.H. Engelbewaarderskerk. Het is een bijzonder gebouw, maar ik zit nu vooral met die HO.. kroeghit in mijn hoofd.
En waar eerdere kerken die we vandaag tegenkwamen allemaal gesloten waren, het is immers zondag zullen we maar denken, mogen we hier, bij gratie Gods, het Mariakappelletje in.
Traditiegetrouw branden we dan een kaarsje voor allen die ons dierbaar zijn. Dat zijn genoeg mensen om de hele kerk voor in de hens te steken, maar laten we het symbolisch bij een klein vlammetje houden.
Voor de kerk staat trouwens een heel mooi monument voor een daar neergestorte B17.
Als laatste lopen we nog een rondje bij Kasteel Endegeest in Oegstgeest.
De vrolijke frans die daar voor de deur staat blijkt René -ik denk, dus ik ben- Decartes.
Het wordt tijd voor de inwendige mens.
Magda heeft op internet een strandtentje in Wassenaar gespot en we gaan die kant op. Onderweg daarnaartoe passeren we een pannenkoekenhuis en dat lijkt ons eigenlijk ook wel wat.
We rijden toch nog even door, maar als we bij het Wassenaarse strand zien dat we daar ook weer dik moeten betalen om te parkeren en we zelf het strand letterlijk voor de deur hebben deze week, draaien we om en gaan we voor de pannenkoek!
Magda be like; haar zoete wraak voor mijn foto van vanmiddag...
