Maandag

Eerst even een kleine aanvulling op vrijdag.

Van Koen begrijp ik nu dat in Bloed, Zweet en Tranen ook zo'n stukje zit waar het publiek 'echoot'/aanvult. De tekst "Rot hier nu maar op!" wordt dan aangevuld met "ROT MAAR OP" en ook hier met dat (h)oer-woord dat je vanuit je tenen kunt schreeuwen.

Borrelnoten; check je gastenlijst!

Vandaag gaan we naar Leiden, dat hier een kilometer of 10 vandaan ligt. Via internet kun je met korting alvast een plekje in de parkeergarage reserveren. Mooie ruime garage en super makkelijk dat, eenmaal gereserveerd, de slagboom automatisch opent als je binnenrijdt.

Er is een inloopconcert in het Academiegebouw waar ik wel graag heen wil, daar lopen we eerst op ons gemakkie naartoe en doen al een eerste indruk van het mooie Leiden op.

Het betreft een concert op het Flentrop orgel in het Groot Auditorium van het Academiegebouw. Leuk om daar een keer geweest te zijn, maar stiekem ben ik wel blij dat het gratis was. Magda was blij dat het maar een half uurtje duurde.

Niet dat er slecht gespeeld werd of zo, maar de muziekkeuze was niet helemaal de mijne, en een beetje iel vond ik het. Maar wel een heel mooi initiatief dat die inloopconcerten er zijn!

Aan de overkant van het water strijken we neer voor een kopje koffie. Leuk mensen kijken en na een half uurtje weer verder. We hebben nog een hoop te zien.

Aangekomen bij de Hartebrugkerk gaan we even naar binnen.

Vandaag voelen we een nog grotere behoefte even een kaarsje aan te steken. Baat het niet...

Hierna vervolgen we onze tocht door de binnenstad van Leiden. Er zit geen enkel plan achter en we lopen kriskras door alle kleine straatjes en steegjes. Ik prijs mij gelukkig met een vrouw die geen enkele winkel in hoeft. Alleen bij Dille & Kamille gaan we even naar binnen, maar dat vind ik zelf ook wel een leuke zaak. (ik vind alles veel leuk) Vriendelijk personeel, rustige klassieke muziek en pollepels.

Dan bedenken we dat een rondvaarttochtje wat gestructureerder zal zijn. Het is schitterend weer dus laten we vooral toerist in eigen land zijn en zo hebben we, ook deze vakantie, toch nog een stukje gevaren.

Tickets gekocht bij Bootjes en Broodjes (what's in a name) en nog een klein rondje lopen tot het tijd is om aan boord te gaan. (in de sloep te stappen klinkt veel minder gewichtig, maar dat is het eigenlijk wel).

Funfactje; een van de manieren om vroeger je rijkdom te etaleren was het leggen van zwarte, in plaats van oranje pannen op je dak. Die kostten 4 keer zoveel. De wannabees waren dan zo slim om alleen aan de gevelkant zwarte pannen te leggen. Voor het oog van de buurt zeg maar.

Weer aan wal zijn we het erover eens dat een terrasje wel op zijn plaats is. Dat is toch een van de leukere dingen van vakanties.

We vinden een mooi plekje op de platbodem waar we zojuist langs zijn gevaren. Hebben ze daar ook nog Grolsch! (bijna alles hier is Heineken lijkt het) Magda neemt een flesje van de 0,0 variant.

We zitten op de punt van de platbodem en alles is hier behoorlijk scheef. Wanneer we wat spullen willen verzetten voor een fotootje kiep ik Magda's glas om. Héb je een keer Grolsch... Wel lekker fris op de beentjes, dat dan weer wel.

Achter ons zitten 3 meiden waarvan ik inschat dat het geen Leidse studentes zijn. Vooral Katrien Duck, met opgespoten lippen zo groot dat mijn pinda allergie peanuts lijkt, heeft dat mega irritante verveelde toontje wat tegenwoordig zo hip is bij deze groep.

Elke zin klinkt vooral zo ongeïnteresseerd mogelijk en elk werkwoord eindigt op een nasale "ââh" en is een toon lager dan de lettergreep ervoor. Katrien klaagt bij haar vriendinnen over haar vriendje, laten we hem Jeffrey noemen.

Hebbe ik en Jeffrey gegetââh, gaan we Netflix kijkââh, leg ie gelijk te meurââh! Ik zeg Jef, zeg ik, ik zeg, ga dan lekkâh bove snurkââh ja!, zeg ik.

Dat niveau.

Die gaat over een paar jaar haar innerlijke selluf zoekââh, kun je de klok op gelijk zettââh.

Wanneer we wat te eten willen bestellen komen we erachter dat we op het verkeerde terrasje zijn gaan zitten. Het is een kroeg aan de ene kant en een restaurant aan de andere kant van die platbodem. We rekenen af bij de kroeg en gaan even kijken waar we dan wel wat kunnen eten.

Dat lukt bij De Stadhouder. Tafeltje naast ons; 3 meiden. Overduidelijk wel studentes, wat een verademing.

En Magda heeft een vol glas (Heineken).

Magda verbaast zich erover hoe nonchalant al die bootjes die aan ons voorbij trekken worden bestuurd. Toen zij laatst met haar vriendinnen in Zwolle een 'fluisterboot' hadden gehuurd hadden ze er beduidend meer moeite mee het ding enigszins recht door het water te krijgen.

Ik op mijn beurt vraag me dan weer af wat de meerwaarde van een fluisterboot is, met 5 van die kakelkippen erop. Dan kun je net zo goed een dikke diesel huren. Met open uitlaat.

Ondertussen speelt zich hier iets heel spannends af! Een duikster gaat te water!

We kunnen er een heel spannend verhaal van maken, maar een student heeft gisteren, naar eigen zeggen niet eens dronken, zijn telefoon met pasjes in het water laten vallen. En die is zichtbaar als je tussen de wal en de platbodem kijkt. Hij was vandaag zo helder van geest om een duikteam te vragen of ze 'm konden helpen.

Wij een uurtje vermaak en hij zijn telefoon met pasjes weer terug.

Ondertussen aan de overkant

Maar Magda krijgt inmiddels toch wel aardig trek! Het is al een uur geleden dat we hebben besteld, zo rekenen we terug.

Gelukkig zit het Seleniet geduld-steentje nog in de tas en ik ga even informeren. Denk toch echt dat we vergeten zijn. Een minuut of 10 later is ook dit probleem opgelost.

Een lekkere afsluiting van een mooie zonnige dag in het oude Leiden!

^^^